Vergeten Verzet van Dirk Bons en zijn zoons

               Vernoemd in een Amsterdamse straat, daarna weinig genoemd

Te vroege, maar welkome aandacht

Daar stond op 20 april 2015 in mijn mailbox opeens een vriendelijk verzoek van Marten Visser van de Noordhollandse Dagbladen. Geen grap, een icoon in de mail bood geen ruimte voor twijfel. 

Hem was getipt dat de executies van Zijpersluis aandacht verdienen en Google leidde Marten naar mijn site, die hij interessant noemde. Mijn eerste reactie: Te vroeg, als er al ooit  media-belangstelling zou ontstaan, leek voorjaar 2016 mij vroeg genoeg.

Nou ja, als journalist negeer je het als een bron om niet-noodzakelijk uitstel vraagt. Als een onderwerp interessant voor je lezers is, zoek je elders informatie en vind je die altijd. Je kunt er ook helemaal van afzien, voor altijd.

Bovendien is ‘Zijpersluis’ momenteel veruit het best uitgewerkte deel van Dirkbons.nl. Ik heb graag meegewerkt, had eind april al een laatste bezoek aan West-Friesland gepland en liet me in Schagen interviewen.

Ik was aangenaam verrast dat het een hele pagina werd  in de edities Schagen en Den Helder. Het speelt een rol dat die provincie niet is bevrijd door strijd, maar capitulatie. Nauwelijks geallieerde veteranen tijdens bevrijdingsfeesten. De Canadese opmars van april 1945 stokte in Utrecht.

Gelukkig heeft Marten ruim geciteerd uit twee andere bronnen. Daaronder het onderzoek van Monique Bons, kleindochter van Dirk Bons en in deze site geregeld aangehaald. Met die foto’s heb ik de hoofdrol, maar niet de absolute.

De pagina op deze hoofdkolom is ook uitvergroot niet of slecht leesbaar. In de linker kolom een link naar een prima leesbare pdf-versie 

Monique wordt ook geregeld aangehaald op de pagina's arrestatie en de fusilladeVolgende pagina: Trouw