Vergeten Verzet van Dirk Bons en zijn zoons

               Vernoemd in een Amsterdamse straat, daarna weinig genoemd

De actie krijgt ook aandacht in het onhuodelijke slothoofdstuk Vergeten, om precies te zijn de pagina Vergeet-me-nietje.

Hij kwam niet alleen in actie om de vijand te bestrijden, maar ook toen een kleine 'gewone'crimineel de algemene onttakeling misbruikte. Het past eigenlijk niet bij het harde verzet, maar de toevallig ontdekte politiemutatie over Dirk Bons inspireerde me tot een metafoor over een haast piepkleine uiting van burgerplicht.


Niet tegen de bezetter, toch verzet

Het was een tijd dat mensenlevens nog nauwelijks telden en iedereen verhardde. Dat Dirk Bons met al zijn verantwoordelijkheden en zorgen een agressieve dief in de kraag greep (beschreven in Oorlogswond), is een extra bewijs van karakter, moed en veelzijdig verzet.

Had de 45-jarige leraar zo’n  handgemeen met een 27-jarig manspersoon niet beter voorbijlopend kunnen ontlopen? Zinloos speculeren achteraf. Een maximaal ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel leidde tot vroeg en intensief verzet. Die dag tegen verloedering in plaats van tegen de vijand. Wellicht heeft dit later bijgedragen aan goede contacten met het betere deel van de Amsterdamse politie.

Een kleine mutatie tussen tientallen dagrapportjes. Een smoezelige document ook, maar ik denk dat ik niets meer vind dat zo apart is. Ook klein als verzetsbijdrage, een vergeet-me-nietje in een gedigitaliseerd archief.



Foto vergeet-me-nietjes links uit Wikipedia 

Volgend hoofdstuk: Dank

gerard@dirkbons.nl