Oorspronkelijke stilte

We zijn er bijna allemaal aan gewend, de woorden op 4 mei bij monumenten, na de stilte en het Wilhelmus. Alleen op de begraafplaats van Terwolde herinner ik me een echt stille herdenking, maar daar  eindigt de stoet om acht uur bij een rij graven van geallieerde piloten. Meer geluid dan The Last Post misstaat op een kerkhof....., De opinie in de eerste jaren na de oorlog.

Een traditie die in Zijpersluis in stand bleef, wellicht met die van Terwolde één der laatste.

In het Niod kreeg ik een legger van weekblad De Zwerver, orgaan van gezamenlijke verzetsorganisaties, dus in ten ondergegaan omdat er geen aangroei in de lage leeftijden mogelijk was. Mijn oom en neef stonden binnenin. Voor het totaalbeeld 'knipte' ik snel een plaatje van de ongelezen voorpagina. Thuis pas zag ik wat een toevalstreffer het was.

Een pastoor Apeldoorn looft in een hoofdartikel de eenvoudige ceremonie zoals Zijpersluis die nog in ere houdt. Ik begrijp niet eens alles wat hij schrijft, de strekking is duidelijk.

Schijnbaar was in 1948 ook na 20.02 uur, muziek en zang rond de dodenherdenking taboe, al werd al aan dat ritueel geknabbeld. Na 67 jaar zal ik niet zeggen dat woorden en passende muziek minder eerbiedig zijn dan stilte. Maar mooi vind ik het wel dat ze in Zijpersluis herdenken in een eenvoudige traditie. Met als bonus die stille rondgang, niet beschreven door de eerwaarde.