Een veelzijdige 'nieuwe' neef
Nicht Lenie en neef Bas, van de zijde van mijn moeder Joop Bons-Blokland, stuurden me een prikkelend boekwerkje van een kleine episode in de Tweede Wereldoorlog. Over de in Bleskensgraaf neergestorte bommenwerper, in deze site al beschreven op de pagina Paalzitten.
‘Een Mosquito stort neer …’ is samengesteld door Arjan Wemmers. Ik was aangenaam getroffen door de inlevende wijze waarop hij de vliegtuigcrash boven Bleskensgraaf beschrijft. Vol doodsangst en zelfcontrole van de piloot na twee voltreffers en van de vrees en twijfels als de bevolking opeens een geallieerde piloot in haar midden heeft.
Als amateur pionierde Arjan in alles, zocht onvermoeibaar naar verhalen en tastbare overblijfselen, interviewde, speurde in archieven, interviewde opnieuw, veldwerk met de metaaldetector, netwerken tot in Canada. Uiteindelijk ook om dorpsgenoten en gemeentebestuur te mobiliseren voor een monument. Tenslotte ontpopte hij zich tot publicist. Met het boekje, maar ook met de website mosquitcrash
Veelzijdig voor een jonge (38) typograaf met een druk gezin, een klusser ook nog die zelf zijn schuur bouwt, gelukkig met burenhulp.
Op de pagina Paalzitten schetste ik zijn nieuwe initiatief voor een monument in Molenaarsgraaf/Brandwijk. Voor de Lancaster die in het land van de (Bons)-familieboerderij neerstortte.
Hoewel Dirk Bons geen 'bloedlijn' heeft met mijn moeder, veerde ik op toen ik hoorde dat Arjan getrouwd is met Blokland-nicht Elles, dochter van mijn volle nicht Ankie. Gewoon familie, nog niet ontmoet en aangetrouwd, maar dat laatste is formalisme.
Zelf benadrukt hij dat heel veel anderen hem bijstonden, maar hij was steeds de voortrekker. ,,Mijn vader wilde alles weten over de Tweede Wereldoorlog en ik las zijn boeken, vond ze indrukwekkend, '' schetst Arjan zijn gedrevenheid. Om na lezing van deze site toe te voegen: ,,Geweldig dat je oom en zijn beide zoons in het verzet gingen. Als vader van vier kinderen vraag ik me wel eens af wat ik in die situatie zou hebben gedaan, maar weet het echt niet.’’
Foto's:
Goedgeluimd beet Arjan ook 's nachts door om in 24 uur op een paal een eerste sponsorbedrag in de wacht te slepen.
Arjan genoot van een bezoek aan een bommenwerpersmuseum. Dood en het verderf eronder en in veel cockpits, maar ze bekortten wel de oorlog.
Een tijd vretende liefhebberij, maar het jonge gezin blijft de eerste prioreit, Bij deze foto moest de baby in de wieg blijven.
Volgende pagina: Achterkleinkinderen