Hoe vanzelfsprekend is vrijheid?
Als achterkleinkinderen van Dirk Bons staan Manon (23) en Ronald (22) niet dagelijks stil bij de betekenis van vrede. Het bezoek aan een bevrijdingsfestival, heeft voor nicht en neef vooral te maken met het genieten van muziek en een mooi feest.
“Ik ga er vooral heen voor de fun”, geeft Ronald eerlijk toe. “Maar tijdens het festival wordt er wel regelmatig aandacht aan geschonken en dat vind ik best wel mooi. Je staat er dan ten minste weer even bij stil dat vrijheid helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Vlak voor het eind hield de organisatie er nog een hele speech over. Ja, ik ben toch wel blij dat ik in een vrij land leef. Ik denk er niet vaak aan, maar als ik in de krant lees over Noord-Korea of een ander land waar onderdrukking heerst, ben ik toch wel blij dat ik in Nederland woon waar je gewoon kunt doen waar je zin in hebt.”
Ook Manon ervaart het bezoek aan een bevrijdingsfestival voornamelijk als een feest. “Tijdens het festival wordt wel aandacht aan vrijheid besteed, zelfs de artiesten geven het aan. Maar eigenlijk sta ik er verder nooit zo bij stil, voor mij is vrijheid heel vanzelfsprekend. Natuurlijk lees ik wel eens wat over landen waar oorlog is of mensen onderdrukt worden, maar dat is altijd ver weg. Ik vind het op zo’n moment wel heel erg, maar ik sta er nooit lang bij stil”, realiseert Manon zich.
“Ik weet dat mijn overgrootvader en oudoom vanwege hun verzetsactiviteiten vlak voor het eind van de Tweede Wereldoorlog zijn vermoord”, vervolgt Manon haar verhaal. “Dat vind ik heel erg. Ik vind het sowieso heel erg wat er toen allemaal gebeurd is, ook voor alle Joden die zijn omgekomen. Ik besef wel heel goed dat we vrij zijn dankzij al die mensen uit het verzet en door wat de geallieerden voor ons gedaan hebben.
Daarom is het zo belangrijk dat we iedereen die tijdens die strijd gesneuveld is op 4 mei herdenken”, vindt Manon. Ronald knikt instemmend: “Ik weet dat onze familie in het verzet zat en ook voor onze vrijheid heeft gevochten. Daar ben ik best trots op.”
Monique Bons
De foto's zijn met toestemming gehaald uit de site van Nationaal Comité 4 en 5 mei.
Rechts vanaf boven: 2 x Miranda Drenth, Ron Matthijssen, Margreet Zijgers-Sena, geen naamsvermelding
Links vanaf boven Firi den Hoed, Miranda Drenth, Edwin Baron, Miranda Drent, Margreeth Zijgers, Jaspar Moulijn.
Plaatsen: rechtsonder Den Haag, linksboven Vlissingen, de rest Assen, dat het prettigste fotoarchief heeft.