Onbaatzuchtigheid

Amerika werd WOII ingesleept na de aanval op Pearl Harbour, maar leed aan de Europese zijde geen centje pijn. Het was onnodig miljoenen soldaten naar de woestijnen van Afrika en de Italiaanse bergen te sturen, ze die lange ‘dodenmars’ vanaf Normandië te laten afleggen.

'Laat die eeuwig oorlog voerende Europeanen in hun sop gaarkoken', mochten ze in Washington en het hele werelddeel denken. Om bijvoorbeeld pas twee, drie jaar later in Europa mee te vechten, net als in de Eerste Wereldoorlog.

Er wordt beweerd dat ze economisch belang hadden bij de oorlog. Een te ijskoude redenering bij zoveel offerbereidheid waar de eigen grond totaal niet werd bedreigd. Toen de Russen in 1942 stand hielden en Het Kanaal al te breed bleek voor een Duitse invasie, konden de Yanks achter een oceaan afwachten.  

Moreel had de supermacht het recht om zich te concentreren op hun eigen aanvaller in de Pacific, dan hadden ze de ‘Jap’ al in 1944 kunnen verslaan. Idealisme om massaal mee te doen op dat andere front. Driekwart van de vierhonderdduizend omgekomen G.I's sneuvelden in Europa, 'slechts'90.000 in de Pacific..

Waarbij het enorme veelvoud aan Russische slachtoffers aandacht verdient. Ik beschreef eerder ereveld Margraten, vind het wel jammer dan van die 10-20 miljoen Russische geen erevelden lijken te hebben. Althans, niet (makkelijk) vindbaar op Google.