Vergeten Verzet van Dirk Bons en zijn zoons

               Vernoemd in een Amsterdamse straat, daarna weinig genoemd

Reintje de Vos

Toen Ton Bons 'vanuit Salland naar Amsterdam terugkeerde, gebruikte hij zijn ervaring in Overijssel voor oprichting van een knokploeg, Reintje de Vos. Zijn jongere broer Co deed ook mee. In ‘Wij gedenken hen’ schrijft kleindochter Monique Bons:

=  Deze ploeg pleegde overvallen ter verkrijging van bonkaarten, officiële documenten,(Duitse) wapens, en dergelijke. Hierbij werd hij bij ­gestaan door onder andere D. Botterweg en zijn broer Jac.P Bons, mijn vader. Omstreeks 1943 werden de kontakten met Engeland dusdanig dat ook droppings moesten worden opgevangen en goederen vervoerd. Dit werd uiteindelijk de hoofdtaak van mijn vader, alsmede het instrueren op 'geallieerde' wapens. Deze instructies werden ook gegeven aan le­den van de Amsterdamse politie. =

Broer Co Bons was toen 21 jaar. Reintje de Vos had uitstekende contacten, kun je hieruit concluderen. Een andere interessante passage:

=  Willy was een Oostenrijker die was ingedeeld bij de Duitse Ortskommandantur te Amsterdam. Hij was 18, had willen deserteren, maar op verzoek van de illega­liteit had hij dit niet gedaan om op die manier een bijdrage te leveren aan het verzet in Amsterdam. Dankzij zijn medewerking konden de illegale vuurwapentransporten worden uitgevoerd met Duitse militaire voertuigen die gestationeerd waren bij het Carlton Hotel en kon hij Duitse legeruniformen le­veren die bij dergelijke acties gebruikt konden worden. = 

Toen de Amsterdamse knokploegen steeds meer moesten samenwerken, werd Ton commandant van de KP linie West, Dirk werd intendant, materiaalbeheerder, voor de verzamelde kp’en van Amsterdam,

De laatste overval vond rond 9 maart 1945 plaats, op een schoenenwinkel. Co werd in zijn been geschoten. De kogel drong diep naar binnen, zodat een chirurg of vaardige arts het projectiel er aan de andere kant uit moest halen. Twee littekens bleven aan de oorlog herinneren. 

,,Een overval op een schoenenwinkel bewijst wel hoe hoog de nood was in Amsterdam,’’ stelt Monique in een toelichting bijna vijftien jaar later nuchter vast. Haar vader revalideerde op zijn onderduikadres. Hij was er niet bij toen de rest van de top van Reintje de Vos werd opgerold.


Mailcontact: gerard@dirkbons.nl

Volgende pagina: In een gelukkiger tijd