Snoeihard bewijs van een jong einde

Wat had Gerrit Hoogstraaten nou helemaal gedaan? Enkele stenguns knutselde hij in elkaar, dat was het. Neef Gerrit Hoogstraaten jr. beschrijft in zijn roman 'Wat kan ons gebeuren' hoe snoeihard zijn grootouders op de hoogte werden gesteld van de dood van hun zoon

Zij kregen de jas van hun zoon.toegestuurd. Met een gat in het borstgedeelte.  De vader vertelt dit in een telefoongesprek met roman-broer Nico. ,,Een bode kwam de jas brengen. Die was verpakt in bruin pakpapier. Om het gat zit een schroeirand.''

Woede en verdriet leidden tot nog meer verlies toen de vader tegenover zijn enige overgebleven zoon uitriep: ,,De beste zoon is van ons heengegaan.''. Waarna deze jongen terstond uit huis vertrok en niet meer terugkwam, in elk geval voor hele lange tijd.

De jas met het kogelgat is een authentiek deel van zijn boek, verzekerde Gerrit Hoogstraaten mij. ,,Waar die  nu is weet ik niet. Misschien ergens op een zolder, maar ik vind het heel moeilijk dit binnen mijn familie te  vragen.

Dat begrijp ik volledig. Al heel lang overweeg ik Monique Bons te vragen naar de spencer van haar oom, herkend door zijn verloofde (wat ze in elk geval in inhoudelijke zin was.) Joke Kwant. Lukt me niet. Ik vind het kortste moment dat ik  wordt verdacht van enkel en alleen (!) sensatielust onverdraaglijk.

Ik beoog aanvullende geschiedschrijving met deze site, vooral die van twee fantastische familieleden. Ook ben ik ervan overtuigd dat we in 2016 kunnen leren van 40-45. Beide drijfveren zijn even sterk, dat ik aan mijn vak belangstelling over hield voor consternatie in politiek en maatschappij, zal ik daarna niet ontkennen.

De afbeeelding van het stengun is afkomstig van de site  Warrelics.eu 

.